ทำไมเด็กถึงเลือกที่จะไปกับคนแปลกหน้า แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าไม่ควรทำแบบนั้น – ในฤดูร้อนปี 2019 ทีมค้นหา “Lisa Alert” (องค์กรที่คล้ายกับ Amber Alert) ได้ทำการทดลองทางสังคมอีกครั้งในเมือง Saratov ประเทศรัสเซีย
โดยกำหนดสถานการณ์ขึ้นมาว่า : คนแปลกหน้าพยายามให้เด็กอายุ 3-12 ปี ออกจากสนามเด็กเล่นมากับพวกเขา (แน่นอนว่าพวกเขาขออนุญาตผู้ปกครองล่วงหน้า) จากผู้เข้าร่วมการทดลอง 17 คน เด็ก 15 คน เชื่อคนแปลกหน้า และมีเพียงเด็กอายุ 6 ขวบ เพียง 2 คนเท่านั้นที่ไม่ยอมออกจากสนามเด็กเล่น
เราต้องการเตือนคุณว่า ในบริเตนใหญ่เพียงประเทศเดียว เด็กประมาณ 0.5 ล้านคนหายตัวไปทุกปี (และจำนวนนี้มากกว่าประชากรทั้งหมดในไอซ์แลนด์ซะอีก) และเราต้องการพูดถึงสาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น
ทำไมเด็กถึงเลือกที่จะไปกับคนแปลกหน้า
นี้คือวิธีขโมยเด็กจากสนามเด็กเล่นของพวกเขา
การสังเกตที่น่ากลัวที่สุดอย่างหนึ่งในการทดลอง เกือบทุกครั้งที่เด็กถูกชักจูงให้ไปกับคนแปลกหน้าก็คือ คนรอบข้างไม่แยแสเลย ตามที่อาสาสมัครของ “Lisa Alert” บอกเอาไว้ พวกเขาขโมยเด็กจากสนามเด็กเล่นซึ่งมีผู้คนมากมายอยู่รอบ ๆ และไม่ใช่ผู้ใหญ่คนเดียวที่สังเกตเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น และพยายามค้นหาว่าเกิดอะไรขึ้น?
“คนลักพาตัว” หรือ คนแปลกหน้าเหล่านั้น ใช้วลีที่เป็นที่นิยมมาก และควรเตือนเด็กๆทุกคนที่ได้ยิน:
- “ให้ฉันซื้อขนมให้เอาไหม”
- “ไปให้อาหารนกพิราบกันไหม”
- “มีกระรอกวิ่งไปมา ไปดูกันไหม”
- “พ่อของเธอ ขอให้ฉันพาเธอไปหาเขา ไปกันเถอะ!”
วิธีการที่มีประสิทธิภาพมากที่สุด คือ การร้องขอให้ช่วยตามหาลูกแมวหรือลูกสุนัขตัวเล็กบางตัว อาชญากรบางคนมักจะแกล้งทำเป็นตำรวจ แพทย์ หรือนักดับเพลิง บ้างล่ะ
แรงจูงใจของผู้ลักพาตัวอาจแตกต่างกันไป โดยทั่วไป พวกเขาต้องการทำร้ายเด็ก หรือ ขโมยเพื่อเก็บไว้เป็นเวลานาน เรื่องราวนี้อาจจบลงได้ไม่ดีในทั้งสองกรณี ซึ่งคุณเองอาจคิดว่ามันจะเหมือนในนิยาย ที่เด็กๆจะถูกกักขังไว้ 10 ปี แล้วเด็กเหล่านี้ก็เติบโตขึ้น หนีจากผู้ลักพาตัว และกลับบ้านได้ ซึ่งมันน้อยมากๆจริงๆที่จะลงเอยแบบนี้
และหนึ่งในเหตุผลสำคัญแห่งการขโมยนี้ ก็เพื่อ ขโมยเพื่อนำเด็กไปให้ใครสักคนรับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม พ่อแม่มือใหม่มักไม่รู้ว่าลูกมาจากไหน ในธุรกิจนี้มีแม้กระทั่งทิศทางพิเศษ – การลักพาตัวก่อนเกิด ผู้คนขโมยตัวอ่อนที่เก็บไว้ในศูนย์พิเศษ ในสายตาของกฎหมาย การโจรกรรมครั้งนี้เท่ากับการขโมยเด็กที่มีชีวิต
แม้แต่เด็กโตก็ออกไปกับคนแปลกหน้าได้เหมือนกัน
โอกาสที่เด็กจะไปกับคนแปลกหน้าจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก หากบทบาทของผู้ลักพาตัวเล่นโดยผู้หญิงหรือวัยรุ่น นอกจากนี้ ทุกคนจินตนาการถึงอาชญากรโดยสัญชาตญาณว่าเป็นผู้ชายจากภาพยนตร์สยองขวัญ พวกเขาสูง ดูโหดร้าย และดูเหมือนเป็นศัตรู อย่างไรก็ตาม เราควรอธิบายให้ลูกฟังว่าแม้แต่หญิงชราหรือเด็กสาวก็เป็นคนไม่ดีได้เช่นกัน!
เด็กๆ ที่เข้าร่วมการทดลองที่เราพูดถึงก่อนหน้านี้ถูกถามว่า “คุณไปกับพวกเขาทำไม” คำตอบนั้นออกมาแตกต่างกัน:
- “คุณผู้หญิงบอกให้ผมตามเธอไป”
- “ฉันรู้ว่ามันเป็นการทดลอง!”
- “ฉันคิดว่าแม่กำลังรอฉันอยู่ที่นั่น”
สถานการณ์นี้ดูน่าวิตกยิ่งกว่าเดิม ถ้าคุณพิจารณาข้อเท็จจริงที่ว่าอาสาสมัครในการทดลองรู้จริง ๆ ว่าผลที่ตามมาจากการไปกับคนแปลกหน้าคืออะไร พวกเขาทั้งหมดได้รับคำสั่งหลายครั้ง แต่เห็นได้ชัดว่าคำสั่งเหล่านี้ไม่มีประโยชน์
เด็กต้องการคำอธิบายว่า ทำไมคนแปลกหน้าจึงเป็นอันตราย เพราะแคชเชียร์ในร้านค้า เพื่อนบ้าน และคุณแม่ในสนามเด็กเล่นก็เป็นคนแปลกหน้าเช่นกัน ดังนั้น กฎ “การไม่คุยกับคนแปลกหน้า” จึงเป็นไปไม่ได้
วิธีหนึ่งในการแก้ปัญหา คือ การจัดตั้งคณะกรรมการผู้ปกครอง ผู้ใหญ่ผลัดกันดูแลเด็ก
สิ่งที่อาจเป็นประโยชน์ก็คือ การหมั่นตรวจสอบเด็กๆเป็นประจำ : ถามพวกเขาว่าพวกเขาจะทำอะไรในบางสถานการณ์ คุณไม่มีทางรู้ การฝึกอบรมนี้อาจช่วยชีวิตพวกเขาได้ เช่นเดียวกับที่เกิดกับ เด็กชาวอเมริกัน 2 คน อายุ 8 และ 10 ปี ในฤดูร้อนปี 2019 พี่ชายและน้องสาวกำลังนั่งอยู่ในรถรอคุณยาย แต่แล้วก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งกระโดดขึ้นไป ที่นั่งคนขับ เด็กชายอายุ 8 ขวบตอบสนองทันที : เขาเปิดประตูแล้วออกไป จากนั้นเขาก็จับมือน้องสาวของเขา และช่วยพาเธอออกไปด้วย แล้วอาชญากรก็ถูกจับได้ไม่นานหลังจากนั้น
อะไรที่ทำให้เด็กไม่วิ่งหนี?
ข้อมูลอีกชิ้นที่น่าเป็นห่วงจากผู้ลักพาตัวก็คือ แม้ว่าเหยื่อทุกคนจะรู้ว่าพวกเขาจะไม่เห็นกระรอก พวกเขาก็จะไม่พยายามหนี และเมื่อพ่อแม่ถามว่า “ทำไม” เด็กๆ มักจะพูดบางอย่างที่คลุมเครือราวออกมากับเขินอายที่จะกรีดร้องหรือขอความช่วยเหลือ
ซึ่งคำแนะนำที่บอกว่า “ให้กรีดร้องออกมาถ้าคุณตกอยู่ในอันตราย” ดูเหมือนจะไม่มีความหมายสำหรับเด็ก พวกเขามีคำถามนับล้าน ว่า : กรี๊ดอะไร? ต้องทำเสียงดังแค่ไหน? เกิดอะไรขึ้นถ้าไม่มีใครได้ยินฉัน เกิดอะไรขึ้นถ้าพวกเขาได้ยินฉันแต่พวกเขายังไม่ช่วย?
วิธีแก้ไขที่เป็นไปได้วิธีหนึ่ง คือ การฝึกร้องเสียงดัง (“ช่วยด้วย! ฉันไม่รู้จักผู้ชายคนนี้! อยู่ห่างจากฉัน!”) จุดประสงค์ของการปฏิบัตินี้คือ การกำจัดความละอายที่อยู่ภายในตัวเด็ก
นอกจากความละอายแล้ว เด็กมักกลัวที่จะดูโง่ เด็กๆคิดแบบนี้จริงๆ : “แล้วถ้าพวกเขาไม่ทำอันตรายแล้วผมเริ่มกรีดร้อง ผมจะดูเหมือนคนโง่และทุกคนจะหัวเราะเยาะผม” ปัจจัยสำคัญอีกประการหนึ่งที่ต้องจำไว้คือ เด็กๆคุ้นเคยกับสิ่งที่ผู้ใหญ่พูด เพราะเราสอนให้พวกเขาทำตามจริง ๆ และสอนพวกเขาไม่ให้สงสัยในสิ่งที่เราพูด!
คำแนะนำจากผู้เชี่ยวชาญชาวอเมริกันในการค้นหาเด็กหาย
- อย่าติดป้ายชื่อบนเสื้อผ้าของลูก เด็กมักจะเชื่อคนที่เรียกชื่อพวกเขา
- หากเด็กหลงอยู่ในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ พวกเขาควรไปหาพนักงานคนใดของห้าง พวกเขาไม่ควรไปที่ลานจอดรถเพียงลำพังเพื่อพยายามตามหาคุณ (ที่จอดรถเป็นที่ที่เด็กจำนวนมากถูกขโมยไป)
- หากเด็กถูกขโมยไปแล้ว พวกเขาควรรู้วิธีส่งสัญญาณให้คนรอบข้างรู้ว่าพวกเขากำลังมีปัญหา ในปี 2550 ผู้ลักพาตัวได้ขนส่งเด็กสาววัยรุ่นโดยเครื่องบิน เธอทิ้งโน้ตเพื่อขอความช่วยเหลือในห้องน้ำ เมื่อเครื่องบินมาถึง ตำรวจก็รอคนลักพาตัวอยู่แล้ว
- ไม่แนะนำสำหรับวัยรุ่นที่ต้องการจะโบกรถเพื่อเดินทาง แม้จะเป็นที่นิยมอย่างมากก็ตาม
- ในที่สาธารณะ ห้องส้วมเป็นอันตรายอย่างยิ่ง อย่าปล่อยให้เด็กเข้าห้องน้ำคนเดียว ผู้ปกครองควรเดินจนสุดทางไปห้องน้ำและรอพวกเขาอยู่ที่นั่น
อ้างอิง : Illustrated by Yekaterina Ragozina for Bright Side
