เจ้ายักษ์เฟลมิช กระต่ายสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก

เจ้ายักษ์เฟลมิช กระต่ายสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก ไม่ใหญ่แน่นะวิ !! มักมีน้ำหนักมากกว่า 10 กิโลกรัม (22 ปอนด์) ยักษ์เฟลมิชเป็นกระต่ายสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก พวกเขายังเป็นสัตว์ที่เชื่องอย่างยิ่งและเป็นสัตว์เลี้ยงที่ดี

กระต่ายยักษ์เฟลมิชเป็นกระต่ายสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก

กระต่ายยักษ์เฟลมิชเป็นกระต่ายสายพันธุ์ที่ใหญ่ที่สุด (Oryctolagus cuniculus domesticus) เฟลมิชไจแอนต์ในอดีตเป็นสายพันธุ์ที่มีประโยชน์สำหรับการใช้ขนและเนื้อสัตว์ พวกมันมักถูกเลี้ยงไว้เป็นสัตว์เลี้ยง เนื่องจากเป็นที่รู้กันว่า มันเป็นสัตว์ที่เชื่องและอดทน ทรหดมากๆ

ซึ่งเดิมทีเจ้ากระต่ายตัวนี้เป็นสายพันธุ์ยูทิลิตี้ที่เลี้ยงในแฟลนเดอร์ส ประเทศเบลเยียมสำหรับใช้งานขนและเนื้อของมัน แต่ในที่สุด ปัจจุบันนี้ Flemish Giant ก็กลายเป็นสายพันธุ์โชว์ เนื่องจากพวกมันมีอัตราส่วนกระดูกต่อเนื้อสูง

และในทุกวันนี้ พวกมันถือเป็นหนึ่งในสายพันธุ์กระต่ายที่เชื่องและอดทนที่สุดในโลก และพวกมันก็เป็นสัตว์เลี้ยงที่ยอดเยี่ยมได้ หากเลี้ยงอย่างถูกต้อง ตามมาตรฐานการผสมพันธุ์ ยักษ์เฟลมิชที่พัฒนามาอย่างดีจะมีหัวที่ใหญ่ หูยาว ตั้งตรง ร่างกายที่ยาวและทรงพลัง และก้นที่โค้งมนอย่างสวยงาม ไม่น่าแปลกใจเลยที่กระต่ายที่ใหญ่ที่สุดในโลกคือ กระต่ายยักษ์เฟลมิชที่หนัก 49 ปอนด์ (22 กก.) และวัดได้ 1.3 ม. (4 ฟุต 3 นิ้ว)

ลองเทียบพวกมันกับสุนัขสักตัวดูสิ

ประวัติของกระต่ายยักษ์เฟลมิช

เจ้ากระต่ายยักษ์เฟลมิช มีต้นกำเนิดในแฟลนเดอร์ส มันได้รับการเพาะพันธุ์มาตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 16 ใกล้กับเมืองเกนต์ ประเทศเบลเยียม เชื่อกันว่ามันสืบเชื่อสายมาจากหลายสายพันธุ์ด้วยกัน รวมถึงพวกกระต่ายเนื้อ ซึ่งอาจรวมถึง Steenkonijn (“กระต่ายหิน”—หมายถึง กระต่ายสายพันธุ์หนึ่งในประเทศเบลเยี่ยม มีน้ำหนักประมาณ 3.8 กิโลกรัม (8.4 ปอนด์)) และ กระต่ายสายพันธุ์ “Patagonian” ของยุโรป (ปัจจุบันสูญพันธุ์ไปแล้ว) (กระต่ายพันธุ์ “ปาตาโกเนียน” พันธุ์ใหญ่ที่เคยผสมพันธุ์ในเบลเยียมและฝรั่งเศส ไม่เหมือนกับกระต่ายปาตาโกเนียนแห่งอาร์เจนตินา (Sylvilagus brasiliensis)) ซึ่งเป็นสายพันธุ์ป่าในสกุลต่างๆ ที่มีน้ำหนักน้อยกว่า 0.9 กิโลกรัม (2.0 ปอนด์) หรือพาตาโกเนียนมารา (Dolichotis patagonum) ซึ่งบางครั้งเรียกว่ากระต่ายปาตาโกเนียน ซึ่งเป็นสายพันธุ์ในตระกูลฟันแทะที่ไม่สามารถผสมพันธุ์กับกระต่ายได้ Thomas Coatoam ใน Origins of the Flemish Giants ของเขากล่าวว่า “บันทึกการค้นพบที่เก่าแก่ที่สุดของ Flemish Giant Rabbit เกิดขึ้นประมาณปี พ.ศ. 2403

มาตรฐานแรกสำหรับสายพันธุ์นี้เขียนขึ้นในปี พ.ศ. 2436 ยักษ์เฟลมิชเป็นบรรพบุรุษของกระต่ายหลายสายพันธุ์จากทั่วทุกมุมโลก หนึ่งในนั้นก็คือกระต่ายเบลเยี่ยม ซึ่งนำเข้าอังกฤษในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 ยักษ์เฟลมิชถูกส่งออกจากอังกฤษและเบลเยียมไปยังอเมริกาในช่วงต้นทศวรรษ 1890 เพื่อเพิ่มขนาดของกระต่ายเนื้อในช่วง “กระต่ายบูม”

สายพันธุ์นี้ได้รับความสนใจเพียงเล็กน้อยจนถึงประมาณปี พ.ศ. 2453 เมื่อเริ่มปรากฏในงานปศุสัตว์ขนาดเล็กในประเทศ แต่ในปัจจุบันพวกมันเป็นกระต่ายพันธุ์หนึ่งที่ได้รับความนิยมมากกว่ากระต่ายสายพันธุ์อื่นในงานแสดงกระต่าย เนื่องจากมีขนาดที่ใหญ่ผิดปกติและมีสีที่แตกต่างกัน พวกมันได้รับการส่งเสริมโดยสหพันธ์กระต่ายพันธุ์เฟลมิชยักษ์แห่งชาติ ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2458 ยักษ์เฟลมิชมีชื่อเล่นมากมาย รวมถึง “ยักษ์ผู้อ่อนโยน” ด้วยบุคลิกที่แสนเชื่องอย่างมีเอกลักษณ์ และเป็น “กระต่ายที่มีความเป็นสากล” เพื่อจุดประสงค์ที่หลากหลาย สัตว์เลี้ยง การแสดง การผสมพันธุ์ เนื้อสัตว์และขนสัตว์

ยักษ์เฟลมิชยังเป็นที่นิยมในฐานะสัตว์เลี้ยง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุโรปและอเมริกาเหนือ แม้ว่าจะมีขนาดใหญ่ แต่ก็เป็นที่ทราบกันดีว่า พวกมันมีความสะอาดและสามารถฝึกให้ใช้กระบะทรายได้

เนื่องจากมันมีขนาดใหญ่ ยักษ์เฟลมิชมักถูกเรียกว่า “ราชาแห่งกระต่าย” พวกมันจึงต้องการที่อยู่อาศัยจำนวนมาก รวมถึงอาหารปริมาณมากเมื่อเทียบกับกระต่ายสายพันธุ์อื่นๆ

มาตรฐาน American Rabbit Breed Association (ARBA)

มาตรฐาน American Rabbit Breed Association (ARBA) ระบุสีที่แตกต่างกันออกเป็น 7 สีสำหรับสายพันธุ์

• สีดำ
• สีฟ้า
• สีน้ำตาลแกมเหลือง
• สีทราย
• สีเทาอ่อน
• สีเทาเข้ม
• และสีขาว

น้ำหนักขั้นต่ำมาตรฐาน สำหรับกระต่ายแบบสแตนดาร์ด คือ 6.4 กิโลกรัม (14 ปอนด์) และน้ำหนักขั้นต่ำมาตรฐานของกระต่ายที่มีอายุ คือ 5.9 กิโลกรัม (13 ปอนด์)

กระต่ายที่ใหญ่ที่สุดในโลกคือ Darius เป็นกระต่ายยักษ์เฟลมิชที่หนัก 49 ปอนด์ (22 กก.) และวัดได้ 1.3 ม. (4 ฟุต 3 นิ้ว)

กระต่ายเปลมิชก็มีนิสัยขี้กลัวและก้าวร้าวเหมือนกระต่ายปกติ

เฟลมิชไจแอนต์สามารถฝึกให้เชื่อฟังและมีความอดทนต่อการจัดการได้ หากมีปฏิสัมพันธ์กับมนุษย์บ่อยครั้ง เฟลมิชไจแอนต์ก็เหมือนกับกระต่ายทุกตัวที่กลัวและบางครั้งก็ก้าวร้าวหากจัดการอย่างไม่ถูกต้องหรือขาดความรับผิดชอบในการเลี้ยงดู โครงสร้างที่ใหญ่ขึ้นนั้นผู้เลี้ยงต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษกับการจัดแนวกระดูกสันหลังของมัน ดังนั้น เจ้าของที่มีศักยภาพควรพิจารณาปัจจัยเหล่านี้เพิ่มเติมเมื่อพวกมันมีขนาดที่ใหญ่ขึ้น ด้วยการดูแลระดับการบริโภคอาหาร และพวกมันจะต้องผลิตของเสียจำนวนมากจากการกิน เพราะฉะนั้นคนที่ต้องการจะเลี้ยงดู ต้องพิจารณาให้ดีก่อนจะตัดสินใจรับพวกมันเข้ามาเลี้ยง

เนื่องจากมันมีขนาดใหญ่ ยักษ์เฟลมิชจึงต้องการพื้นที่อยู่อาศัยจำนวนมากซึ่งต้องให้เพียงพอสำหรับการเคลื่อนไหวร่างกาย สมาคมกระต่ายบ้านแนะนำให้เลี้ยงกระต่ายไว้ในคอกหรือห้องขนาดใหญ่ในบ้าน หรืออาจจะสร้างกรงสุนัขขนาดใหญ่ ในมาตรฐานการเลี้ยงสัตว์ของกระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกา กระต่ายที่มีน้ำหนักมากกว่า 5.4 กิโลกรัม (12 ปอนด์) จะต้องมีพื้นที่อย่างน้อย 0.46 ตารางเมตร (5.0 ตารางฟุต) ขนาดของที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมจะเพิ่มขึ้นตามขนาดของกระต่าย

กรงที่มีความถี่ลวดขนาดไม่ถูกต้อง (เมื่อเทียบกับลวดเกจขนาดเล็กหรือพื้นแข็ง) อาจเป็นอันตรายต่อเท้าของยักษ์เฟลมิชมากกว่ากระต่ายบ้านตัวเล็กเนื่องจากน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น อาจต้องใช้กระดานพักเพื่อป้องกันการเจ็บขาสำหรับกระต่ายพันธุ์ใหญ่

ยักษ์เฟลมิชจะต้องการอาหารในปริมาณที่มากกว่าเมื่อเทียบกับกระต่ายบ้านที่มีขนาดเล็กกว่า เช่นเดียวกับกระต่ายขนสั้นบางสายพันธุ์ ยักษ์เฟลมิชมักต้องการการดูแลเล็กน้อยในการดูแลขนเนื่องจากมีขนที่สั้นกว่าทั่วไป การร่วงหล่นระหว่างช่วงเปลี่ยนผ่านของฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงมักจะเป็นเรื่องที่น่าทึ่งที่สุด ไม่ต่างกับสุนัขขนยาวทั่วไปเลยละ

ชมคลิปวีดีโอ :

อ้างอิง : odditycentral